Τα σκουπίδια μας, οι διοξίνες μας

Μάλλον σπάσαμε άλλο ένα ρεκόρ! Σύμφωνα με άρθρο της Καθημερινής, στις φωτιές του φετινού καλοκαιριού στην Πελοπόννησο και την Εύβοια παρήχθηκαν περισσότερα από 100 gr Διοξινών. Αυτό αποτελεί το ισοδύναμο της ετήσιας παραγωγής διοξινών απο ΟΛΑ μαζί τα εργοστάσια στην Γερμανία! Το τοξικό νέφος έφθασε μέχρι την Λιβύη!

Αν και δεν έχουν γίνει ακόμη μελέτες για το πρόβλημα, ούτε φυσικά έχουν δοθεί ερμηνείες για την προέλευση όλης αυτής της ποσότητας, νομίζω είναι αρκετά ασφαλές να υποθέσουμε πως παρήχθηκε απο την καύση πλαστικού και άλλων σκουπιδιών. Περυσινό παράδειγμα είχαμε στους Ταγαράδες Χαλκιδικής.

Επομένως, διαπιστώνουμε πως η ανοργάνωτη, ανεύθυνη και μη-επιστημονική εναπόθεση των σκουπιδιών του "πολιτισμού" μας στην ελληνική ύπαιθρο, ενέχει έναν κίνδυνο που ίσως δεν είχαμε σκεφτεί μέχρι στιγμής :

Τοξικές διοξίνες από την καύση σκουπιδιών κατά την διάρκεια μεγάλων δασικών πυρκαγιών!

Ολόκληρο το άρθρο με περισσότερα στοιχεία για το θέμα.

Μια και μερικοί μπορεί να απορήσουν για την δυνατότητα να βρεθεί τόσο πλαστικό σε ένα δάσος, θέλω να καταθέσω την εμπειρία μου απο το Άλσος Γαλατσίου: Καθώς έσκαβα για να φυτέψουμε μια Πικροδάφνη με φίλους, συνάντησα "εμπόδιο" από πλαστικές σακούλες που βρίσκονταν θαμένες 5-10 εκατοστά κάτω απο το χώμα. Η ποσότητα πλαστικού που τελικά βγάλαμε μέσα από το χώμα ήταν απίστευτη ... Στο άλσος Βεϊκου η ποσότητα πλαστικού ανά τετραγωνικό μέτρο είναι εμπειρικά περίπου στο 1/10 της φυτικής ύλης. Η μεγαλύτερη είναι θαμένη στο χώμα! Αλλά και η ποσότητα που φαίνεται πάνω απί τις πευκοβελόνες και μέσα στα φρύγανα δεν είναι αμελητέα ...

Αν δεν το πιστεύετε ακολουθήσετε το link να δείτε με τα μάτια σας.