Οι επιστήμονες της NASA παρακολουθούν από το 1979 τους θαλάσσιους πάγους στην Αρκτική, μάλιστα απο το 2003 με ακόμη καλύτερα όργανα, και "σπαζουν" το κεφάλι τους να εξηγήσουν αυτήν την απότομη επιτάχυνση!
Παρόλο που σαν επιστημόνες, γνωρίζουν ότι κάποιες χρονιές μπορεί να παρουσιάζουν μια πολύ μεγάλη διακύμανση αλλά να μην τροποποιούν μια μετριοπαθέστερη συνολική εικόνα, τους προβληματίζει έντονα το γεγονός πως αυτό το χαμηλό έρχεται αμέσως (μόλις δύο χρόνια) μετά από το προηγούμενο χαμηλό και είναι μάλιστα κατά 24% χαμηλότερο!
Η ανησυχία προέρχεται εξαιτίας των φαινομένων θετικής ανάδρασης που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την επιτάχυνση αυτή:
- To albedo: η αντανάκλαση δηλαδή της προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας απο τον πάγο, του οποίου όσο μειώνεται η επιφάνεια ανακλά λιγότερη ακτινοβολία, επομένως ζεσταίνεται περισσότερο, άρα λειώνει γρηγορότερα, άρα αντανακλά ακόμη λιγότερη ακτινοβολία, επομένως θερμαίνεται ακόμη γρηγορότερα, κλπ
- Την θερμοκρασία του νερού: Όσο λιγότεροι θαλάσσιοι πάγοι υπάρχουν τόσο θερμότερο μπορεί να γίνει το νερό, οπότε τόσο γρηγορότερα θα λειώοσυν οι επιπλέοντες πάγοι, θερμαίνοντας ακόμη περισσότερο το νερό, κλπ
Ακόμη δεν μπορεί να εκτιμηθεί η επίδραση του φετινού χαμηλού στους ιθαγενείς της περιοχής και στην πολική άγρια ζωή. Όμως εκτιμάται πως το φετινό καλοκαίρι ήταν πολύ δύσκολο για τις πολικές αρκούδες και άλλες μορφές ζωής που εξαρτώνται από τον πάγο.Παρόλο που συνολικά ολόκληρη η φετινή χρονιά ήταν ακραία, φαίνεται πως εκτός από το Θαυμαστικό που ζήσαμε εμείς ως έλληνες στην Πελοπόνησο, η Αρκτική έζησε το δικό της Θαυμασττικό σε μια τάση απώλειας πάγου που συνεχίζει με αμείωτη ένταση τα τελευταία 50 χρόνια. Μάλιστα οι επιστήμονες της NASA σκοπεύουν να ανακοινώσουν μια συνολική μελέτη στα μέσα Οκτώβρη για το φαινόμενο και τα αίτιά του.
Η συνέχεια τους άρθρου στο Παρατηρητήριο Κλιματικών Αλλαγών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου